วายชนม์, วายชีวิต, วายปราณ, วายวาง, วายสังขาร หมายถึง ก. หมดสิ้นไม่เหลือหลอ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ฉิบหายเป็น ฉิบหายวายวอด.
ก. หมดสิ้นไม่เหลือหลอ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ฉิบหายเป็น ฉิบหายวายวอด.
ก. หมดสิ้นไม่เหลือหลอ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ฉิบหายเป็น ฉิบหายวายวอด.
ก. ตี เช่น วายทรวง. (ข.).
ก. เคลื่อนไปโดยอาศัยกําลังแขน ขา ครีบ หรือ หาง แหวกไปในนํ้าหรือในอากาศ.
ก. แลกวาดไปในอากาศ.
(สํา) ก. เสี่ยงเข้าพบทั้ง ๆ ที่รู้ว่าจะเป็นอันตราย.
(วรรณ) ก. เคลื่อนไปในอากาศ เช่น ไก่ฟ้าวานว่ายฟ้าหาวหน หาสมรมายล เถื่อนท้องฯ. (ตะเลงพ่าย).